Nauka zarządzania emocjami

Czy wiesz jaką moc i siłę ma rozmowa z dzieckiem, gdy mówisz do niego z szacunkiem, okazując w tym zrozumienie i troskę?

„Widzę, że się złościsz”, „wiem, że się niecierpliwisz”, „rozumiem, że tęsknisz”, „zauważam, że się cieszysz”, „wiem, że jesteś podekscytowany”

Takie słowa kierowane do dziecka dają mu do zrozumienia, że jest słuchane, ważne i zauważalne przez rodzica. Taki sposób rozmowy pomaga w kształtowaniu emocji dziecka i uczy je sobie z nimi radzić. Ponadto ma to ogromnie pozytywny wpływ na relację z rodzicem.

Twoje emocje są Twoje i to Twoje zadanie nimi zarządzać – ważne już od najmłodszych lat.

O emocjach mówię bardzo dużo. Tak samo o komunikowaniu ich, o nazywaniu tego co spotykamy. Spójrz na swój przykład. Kiedy opowiadasz przyjaciółce lub przyjacielowi o tym, co czujesz, tym samym układasz własne myśli i porządkujesz emocje. A więc znasz to bezcenne poczucie zrozumienia i wsparcia. Dzieci musimy tego nauczyć już od żłobka!

O tym jak ważne jest by dziecko komunikowało, co czuje, gdy jest w procesie adaptacyjnym, gdy spotyka je coś nowego, niezrozumiałego i często trudnego opowiadam już od lat. W taki właśnie sposób budujemy w dziecku poczucie jego własnej wartości, bezpieczeństwa i szacunku do siebie nawzajem. Brzmi pięknie prawda?

Dać taką siłę kolejnym pokoleniom…

Tak sobie myślę, że gdyby kiedyś dawno temu ktoś powiedział nam, że można żyć bez poczucia winy, to nasze życie wyglądałoby inaczej.

„Nie powiem, że to mi się nie podoba, bo boję się, że ona się obrazi”, „nie mogę odmówić, bo będzie jej przykro”, „jak to zrobię, on będzie zły”, „zgadzam się na to, bo powiedzą, że jestem egoistką”.

Znasz to? Wpędzanie kogoś w poczucie winy jest cudownym narzędziem manipulacji i tresury. Bo przecież nie wolno żyć po swojemu, gdy to sprawia przykrość innym. Dlatego rzecz, której warto uczyć dzieci od przedszkola brzmi – Twoje emocje są Twoje i to Twoje zadanie nimi zarządzać. Emocje innych to ich emocje i to ich odpowiedzialność, by się nimi zająć.

O tym, jak się nie dać wpędzać w poczucie winy, czyli nie dać sobą manipulować i nie stać się obiektem tresury, uczy cudowna JOANNA SŁAWIŃSKA https://joannaslawinska.pl

Zaś o tym jak wspierać zespoły żłobkowe, rodziców, aby samemu doświadczać szacunku i uczyć tego na co dzień poprzez praktykę opowiadam Wam ja.

Zapraszam!

Anna Gruzla